Zmiany limitów wiernych w świątyniach, nowe formy duszpasterstwa spowodowane pandemią, przełożenie beatyfikacji kard. Stefana Wyszyńskiego zdominowały rok 2020 w Kościele katolickim w Polsce. W codziennym języku zaczęliśmy używać często określeń: pandemia, korona wirus, COVID 19, reżim sanitarny, dystans, maseczki. W tym całym zamieszaniu na szczęście wielu z nas znalazło spokój w modlitwie i sakramentach. Dziś czas na małe podsumowanie minionych 12 miesięcy.
Historia
Nasza wspólnota jest zbudowana na mocnych fundamentach. Parafia została ustanowiona 22 stycznia 1969 r. przez biskupa częstochowskiego Stefana Barełę. Pierwszym proboszczem został ks. Mieczysław Składanowski, który starał się z parafianami o zgodę na budowę nowej świątyni, sprawując liturgię w kaplicy cmentarnej na Porąbce. Od 1977 roku proboszczem i budowniczym kościoła został ks. Włodzimierz Surmiński. Kościół, wybudowany w latach 1980-1986, został uroczyście poświęcony (konsekrowany) 29 października 1989 r. przez biskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka. Kolejnym proboszczem do końca czerwca 2019 roku był ks. Krzysztof Płatek, po którym ja przejąłem to zadanie. Od 2020 roku wikariuszem jest ks. Arkadiusz Witkowski uczący również w naszej szkole podstawowej. Funkcję kościelnego pełni pan Józef Grapa, na organach gra i prowadzi śpiew p. Teresa Bargieł, której pomaga czasami m.in. Piotr Hyb. Z parafii pochodzą: nieżyjący już ks. Stanisław Serwatka, pracujący w Jaworznie ks. Paweł Kuś i ks. Krzysztof Mroczek duszpasterzujący we Włoszech. Liczba mieszkańców na terenie naszej parafii to niecałe 5 tys. osób.
Wydarzenia
Rok 2020 rozpoczął się normalnie. 5 stycznia modliliśmy się np. o nowe powołania kapłańskie. Odbywała się też wizyta duszpasterska. Razem z księdzem wikariuszem odwiedziliśmy 715 mieszkań i domów. Ale już w marcu pojawiło się to groźne słowo: koronawirus. W ogłoszeniach duszpasterskich z 1 marca po raz pierwszy apelowałem np. o unikanie kontaktu z kaszlącymi. Odwoływane były spotkania z rodzicami i dziećmi przygotowującymi się do I Komunii św. i z młodzieżą przed bierzmowaniem. Msze św. odprawialiśmy tylko w górnym kościele, gdzie łatwiej jest zachować dystans między uczestnikami liturgii. Pojawiły się apele o noszenie maseczek, co z czasem stało się obowiązującym prawem. Musieliśmy odwołać rekolekcje wielkopostne. Ich namiastką były rekolekcje w internecie zrealizowane z ks. Andrzejem Cieślikiem, proboszczem parafii św. Joachima w Sosnowcu – Zagórzu. 29 marca poinformowałem, że w nabożeństwach, prócz księdza i obsługi, może uczestniczyć tylko 5 osób, co dla niektórych było wręcz dramatem. Transmisje telewizyjne, radiowe czy internetowe są bowiem tylko protezą spotkania liturgicznego w świątyni. W świadomości wiernych pojawiło się słowo „dyspensa” czyli zwolnienie z obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. Nie było poświęcenia pokarmów, procesji rezurekcyjnej. Obostrzenia w ilości uczestników liturgii w naszym kościele zmieniały się: mogło we Mszy św. uczestniczyć 40 osób, 110, 270 czy 73 osoby. Musieliśmy też przenieść uroczystość I Komunii św. z maja na 27 września. Także odpust parafialny miał bardzo kameralny charakter, bez zaproszonych gości. Procesja Bożego Ciała w 2020 roku odbyła się co prawda do czterech ołtarzy, ale tylko wokół kościoła. Nie było też tradycyjnej Pieszej Pielgrzymki Zagłębiowskiej. Dla wielu dużym przeżyciem była też niemożliwość udania się na cmentarz, który, jak w całym kraju, 1 i 2 listopada został zamknięty.
Dziękuję wszystkim, którzy mimo obaw uczestniczyli w nabożeństwach majowych, czerwcowych czy październikowych. Od 1975 roku czyli pierwszych misji świętych w naszej parafii prowadzonych przez ojców redemptorystów w środy modlimy się w czasie nabożeństwa do Matki Bożej Nieust. Pomocy.
9 lipca odbyła się zbiórka elektrośmieci, z której część dochodu przeznaczona została na kraje misyjne w Afryce. 26 lipca poświęcone zostały pojazdy, a 15 sierpnia zioła i kwiaty. Były też dni spowiedzi przed Wielkanocą i Bożym Narodzeniem.
Pod koniec sierpnia dziękowaliśmy za 34 lata pracy w naszej parafii i szkole katechetce, pani Annie Paździor, która przeszła na zasłużoną emeryturę. Po dwóch latach zmienił się także ksiądz wikariusz: ks. Dariusz Ludera rozpoczął posługę kapłańską w sanktuarium Matki Bożej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej, skąd z kolei przyszedł obecny wikariusz, ks. Arkadiusz Witkowski.
Remonty i modernizacje
Parafia (z łac. parochia), czasem określana jako probostwo, to przede wszystkim określona wspólnota wiernych. Zwierzchnikiem parafii jest proboszcz, któremu mogą pomagać inni księża wikariusze, oraz kapelani czy rezydenci. Centralnym ośrodkiem życia parafii jest kościół parafialny. Na przełomie 2020 i 2021 roku dziękuję wszystkim, którzy dbają o ten kościół. Z racji pandemii musieliśmy odwołać dyżury w sprzątaniu świątyni. Tym niemniej nasz pan kościelny często miał do pomocy kilka osób, które pomogły uporządkować budynek niemal w każdą sobotę o godz. 13.00. Dziękuję także wszystkim, którzy dbali o kwiaty, wystrój świątyni, ubieranie i demontowanie dekoracji bożonarodzeniowych czy wielkanocnych oraz włączali się we wszelkie prace w parafii.
Z prac wykonanych w 2020 roku wymienić trzeba m.in. modernizację ogrzewania na plebanii z wymianą pieca węglowego na gazowy. Nastąpiła modernizacja nagłośnienia: w kaplicy dolnej wymieniony został wzmacniacz, podobnie w kaplicy na cmentarzu, poprawione zostało też nieco nagłośnienie w kościele górnym. Zakupiliśmy też nagłośnienie mobilne ze statywem. W kaplicy na dole w prezbiterium zostało wymienione całkowicie oświetlenie i częściowo została pomalowana. Oświetlenie uległo też zmianie w prezbiterium w kościele. Trwa wymiana elektryki w konfesjonałach. Zakupiony został komplet lekcjonarzy (10 sztuk), Agenda Liturgiczna i Obrzędy Bierzmowania.
Niestety, od wielu miesięcy nadal nieskończone jest otoczenie tabernakulum w świątyni z przyczyn od nas niezależnych.
Statystyka
Parafia to oczywiście nie tylko liczby, ale i te warto skrupulatnie przytoczyć. W zakończonym roku sakrament chrztu św. przyjęło 33 dzieci. Przypomnę, że chrzty zasadniczo udzielane są w I i III niedzielę miesiąca o godz. 10.00 oraz w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
Do I Komunii św. w nietypowym przez koronawirusa terminie 27 września przystąpiło 30 dzieci przygotowanych przez katechetkę Annę Paździor i ks. Arkadiusza Witkowskiego. Dla porównania: w pierwszym roku istnienia parafii czyli w 1969 do I Komunii przystąpiło 103 dzieci. Bierzmowania w minionym roku nie było, choć takie były plany. Wygłoszonych zostało 8 zapowiedzi przedślubnych, na ślubnym kobiercu stanęły dwie pary, wszyscy młodzi pochodzą z naszej parafii. Kapłani udawali się z posługą kilkadziesiąt razy do chorych. Na miejsce wiecznego spoczynku odprowadziliśmy 57 zmarłych.
Plany
Pozostawanie elastycznym, znajdowanie twórczych rozwiązań, przekonanie, że „wirtualne jest także duchowe”, to niektóre z wyzwań, przed jakimi prawdopodobnie będzie stać Kościół katolicki na całym świecie AD 2021. Pozostaje nadal otwarte pytanie: co dalej z nabożeństwami, opieką duszpasterską, ofertami edukacyjnymi, lekcjami religii w szkołach, pierwszymi komuniami św., bierzmowaniami, ślubami oraz wielu innymi inicjatywami? Z całą pewnością można przewidzieć, że kryzys spowodowany pandemią koronawirusa ograniczy życie Kościoła na co najmniej kolejne kilka miesięcy, zanim wirus zacznie zanikać.
Tylko na marginesie wspomnę o planach na ten rok, bo człowiek może planować, a Pan Bóg z tych planów się śmieje. Jeśli jednak taka będzie wola Boża, to od 21 marca odbędą się rekolekcje wielkopostne, które poprowadzi ks. Andrzej Cieślik. 16 maja planujemy uroczystość I Komunii św. 23 maja o godz. 18.00 gościć będziemy ks. bp Grzegorza Kaszaka, który udzieli bierzmowania naszej młodzieży i odprawi Mszę św. odpustową. Rocznica I Komunii św. to 27 września. Adwentowy Dzień Skupienia to 5 i 6 grudnia. Raz w miesiącu, w ostatnie środy miesiąca, będą Msze św. zbiorowe.
Ostatnie miesiące pokazały nam, jak kruche jest nasze życie, pokazały, że razem podążamy w tę samą stronę. W tym trudnym doświadczeniu mogliśmy dostrzec coś, co zwyczajnie uszłoby naszej uwadze. To jest czas trudny, ale patrząc z nadzieją, czas, który także może ubogacić duchowo. To są te chwile, kiedy instynktownie myślimy o swoim zdrowiu, o naszych rodzinach i bliskich.
Jako duszpasterze posługujący w tej społeczności życzymy na Nowy Rok 2021 pokoju serca, abyśmy potrafili dziękować, za to, że mamy siebie nawzajem, aby nikt nie doświadczał samotności. Pojawiające się konflikty rozdzierają więź społeczną, czego jesteśmy świadkami, dlatego potrzeba naszej wzajemnej solidarności. Tam gdzie jest miłość, tam gdzie jest chęć spotkania i rozmowy, tam jest Pan Bóg.
ks. Jarosław Kwiecień